De grote schoonmaak

Deze keer is het niet Jantje, maar Monique die huilt en lacht

Opruimen van mijn eigen oude belemmerende overtuigingen

Onlangs heb ik een virtuele UPW (Unleash the Power Within) weekend beleefd van Tony Robbins, een motivated speaker, die al velen heeft geholpen. Een fantastisch weekend was het, het bruiste van de energie. Het was innoverend, verdiepend, vermoeiend en energiek tegelijkertijd, verbindend en vooral helend. Al ruim 20 jaar ben ik bezig met persoonlijke ontwikkeling. Ik voel me voor 90% bijna dagelijks fantastisch. Dus waarom zou ik mezelf door zo’n weekend heen laten gaan?

En misschien geloof je het niet, maar ook ik heb nog steeds last van overtuigingen (negatieve believes) die in mijn onderbewuste huizen, die mij belemmeren te stralen en te doen waar ik goed in ben. Mijn negatieve overtuigingen, mijn diepe onderbewuste waarheid die me afremde waren:

ik voeg niks toe
wie zit er nou op mij te wachten
ik ben niet belangrijk

In dit weekend heb ik dankzij Tony en een vriendin, ze nog eens haarfijn mogen aankijken, voelen, ervaren, totdat ik letterlijk helemaal in elkaar kromp van verbittering, teleurstelling, walging van mezelf.

Ik en met mij 45.000 andere mensen van over de hele wereld, werden meegenomen in een oefening waarbij (zij en) ik moest voelen wat er met me gebeurd als ik deze negatieve geloofsovertuigingen blijf voeden, blijf leven. Vandaag, maar ook over 1 jaar. Ik ken deze oefening maar al te goed omdat ik hem tijdens training mensen ook laat opschrijven en voelen. Maar deze keer gaf ik mij helemaal over, geblinddoekt, om niet afgeleid te worden door de omgeving, dook ik het gevoel volledig in. Hoe zou ik me voelen over 1 jaar, over 5 jaar, 10 jaar, 20 jaar, 25 jaar…, als ik blijf leven met deze onbewuste negatieve overtuigingen, wat loop ik mis, welke mensen ben ik verloren, wat ben ik kwijtgeraakt, wat is er niet gelukt, wie spreek ik niet meer, wie wil niks meer van mij weten, wat het ik laten glippen door mijn vingers en hoe kijk ik naar mijzelf.

Een diep gevoel van nee, dit niet nog langer, werd in mij wakker

Alles om die diepe angst, dat het de waarheid is wat ik onbewust denk, daadwerkelijk te voelen en wat dit op het eind van mijn leven met mij zou hebben gedaan. Een diep verdriet voelde ik, gebroken door enorme teleurstelling kwam over mij, ik walgde van mijzelf en tranen rolden over mijn gezicht, dat ik niet het lef heb gehad stappen te zetten, mezelf neer heb weten te zetten, dat ik me klein heb gehouden en vooral mezelf tegengehouden had echt te leven.

Ik zag een beeld dat ik al vanaf mijn 3e jaar niet echt volledig meer heb geleefd. Vanaf toen heb ik me laten leiden door de overtuigingen van mijn ouders; doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, houd je in, doe normaal, jij hebt altijd wat, het kan nooit normaal bij jou, gedraag je, jouw wil staat achter de deur, wie vraagt wordt overgeslagen.

Onbewuste overtuigingen van mijn vader die leefde uit zijn angst en mijn moeder die leefde vanuit ik doe er niet toe. Hoe zij in het leven stonden, heb ik me zo jong eigen gemaakt. Dit is niks anders dan aangeleerd gedrag, maar geïntegreerd met wie ik ben. Deze gevoelens werden later op school nog eens krachtiger gemaakt doordat ik op school dagelijks werd gepest en niet goed werd opgevangen thuis. Let wel, ik veroordeel mijn ouders niet, ook zij hadden een geschiedenis opgebouwd in zichzelf, wat zeer zeker niet prettig was.

Tijdens de oefening, in de visie van mijn leven over 30 jaar, handelen leven vanuit mijn belemmerende overtuigingen, voelde ik me huilend en gebroken op de grond zitten. Daar op dat moment kwam er een intense kracht in me op die weigerde mijzelf nog langer te tarten, die kracht weigerde me nog langer te laten beheersen door deze oude negatieve overtuigingen. In mij borrelde een enorme weerstand hiertegen op, die als een fontein naar mijn bewustzijn spoot. Een diep gevoel van nee, niet meer, niet nog langer, stop, hou op, werd in mij wakker. Een oerkracht, zelfs mijn stem werd helderder en krachtiger en riep: NEE, NIET MEER, STOP, STOP. Dit gevoel, deze energie kreeg in mijn lichaam de overhand, smeet de oude overtuigingen uit mijn systeem en dat gaf een enorme boost, zo krachtig. En ik werd opgetild door deze energie en meegenomen naar het heden, naar het hier en nu. Ik stond op en begon te dansen, te lachen, te stralen, te genieten. Ik kwam helemaal tot leven, een overweldigend gevoel van blijheid kwam over mij, echt fantastische, euforisch. Wat een bevrijding!

Om dit gevoel van innerlijke vrijheid en blijheid, krachtig te maken en langer te behouden, zijn we nieuwe believes ervoor in de plaats gaan zetten. Ik heb gekozen voor:

Ik ben fantastisch
Ik heb onwijs veel te bieden
Ik, ik ben belangrijk

Deze nieuwe positieve overtuigen zijn we, ik dus ook, 5 uur lang gaan herhalen, beleven, dansen, herhalen, opschrijven, herhalen, uitspreken, tekenen. Herhalen om ze eigen te maken, te integreren in mijn eigen denken, mijn eigen voelen, mijn eigen leven! Vijf uur lang heb ik staan lachen, dansen, huilen van blijdschap, geknuffeld, gepraat, geluisterd, beleefd, plezier gehad met mijzelf, een vriendin en 45.000 anderen. Wat een helende reis. Het voelt nu, ruim een maand later, voel ik me nog steeds fantastisch en heb ik een enorme drive over me gekregen!

Het heeft mijn oer-vertrouwen en innerlijke vrijheid een enorme boost gegeven. Nu ben ik nog steeds een kleine stuiterbal, ik spring door het leven. Ik heb energie voor 10, ik beweeg veel meer, zie enorme kansen voor me liggen, durf uitdagingen aan te gaan en gewoon te zeggen wat ik voel, wie ik ben en wat ik ervaar. Met die sprankelende energie neem ik anderen mee, mee op een innerlijke reis naar hunzelf, naar hun sprankelende energie. En als ik nu ergens aan start, denk ik niet, lukt dit wel, gaat het wel goed. Nee, het komt niet eens meer in me op. Ik start gewoon. Ik voel dat ik leef.

Dit weekend heeft me nog meer geholpen te zijn wie ik ben, nog levendiger in het leven te staan, uitdagingen gewoon aan te gaan. Het helpt me in mijn werk als coach, docent en trainer!

Tony en Jaqueline dank jullie wel. Volgende keer ben ik weer van de partij. En voor jou lezer, dank je wel voor het lezen van mijn verhaal, hopelijk kan ook jij hier iets mee voor jezelf.

Liefs,

Monique